کوروش آریاکیا سروستانی در تعداد دفعات نرمال رابطه جنسی: تحقیقات چه می گوید؟
وقوع زونا بعد از سن ۵۰ سالگی بسیار شایع است، اما اگر فردی قبلا مبتلا به آبلهمرغان شده باشد، زونا میتواند در هر سنی ظاهر شود.
بیماری زونا در سالمندان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند شایعتر است.
بدین ترتیب شخصیت روشنفکر تا حدی به انقباض میگراید. چانه زن و اهل بگومگو میشود، وضع موجود را بهتر از آنچه هست، میخواهد، خود را یگانه و منحصربهفرد میداند، در برابر دنیای بیرون حالت دفاع به خود میگیرد و گاهی دوستان نزدیک خود را نیز در شمار دشمنان سرسخت قلمداد میکند.
گالیله، مرکز بینالمللی سنتز بخش تاریخ علم، ترجمه ناصر موفقیان، ص ۱۴
همچنین ممکن است در جستجوی خون نیاز به آزمایش خون داشته باشند. این کار میتواند مشخص کند که آیا فرد تا به حال در معرض این ویروس قرار گرفته است یا خیر.
محل بثورات زونا میتواند متفاوت باشد. اگرچه این عارضه ممکن است تقریباً در هر نقطه از بدن ظاهر شود، اما بیشتر آنها روی نیم تنه بالای بدن و صورت (از جمله چشم، گوش، دهان و کمر) اثر میگذارند. این بثورات مشخصه به صورت نوار مانندی هستند که فقط در یک طرف بدن (راست یا چپ) تأثیر میگذارند و معمولاً از خط میانی کمر عبور نمیکنند.
کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی این بیماری، نامی جهت تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته میگنجند.
بثورات به عنوان دستههایی از لکههای قرمز کوچک که به تاول تبدیل میشوند، ظاهر شده که ممکن است شبیه به آبله مرغان باشند. سپس تاولها باز میشوند و به آرامی شروع به خشک شدن میکنند و در نهایت پوسته پوسته میشوند.
اگر هرگز آبله مرغان را تجربه نکرده اید و بیماری زونا تا چند روز واگیر دارد در معرض ابتلا به آبله مرغان یا زونا قرار دارید، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
آزمایشها نشان دادهاند که واکسن ایمن است، هر چند که برخی کودکان ممکن است برخی از عوارض مانند وجود درد در محل تزریق. تب و جوش خفیف، درد و خشکی موقت مفصل را تجربه کنند.
یک واکسن متفاوت (واکسن هرپس زوستر) برای افراد بالای ۵۰ سال که سابقهی آبله مرغان دارند و بنابراین حامل ویروس هستند، در دسترس است.
آتوسا در تعداد دفعات نرمال رابطه جنسی: تحقیقات چه می گوید؟
پارانوئید یک اختلال رایج است که ممکن است مشکلاتی جدی برای فرد و اطرافیان او ایجاد کند. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولا در زندگی شخصی، شغل و سایر روابط خود دچار مشکل میشوند و نمیتوانند زندگی راحتی را تجربه کنند. اکثر این افراد نسبت به درمان مقاومت میکنند و احساس نمیکنند که مشکلی جدی دارند.